Gerçek yalanlara karşı,
Sessiz çığlıklarım var,
Sesiz haykırışlarım var,
Tek çabam, yaşayan ölü olmamak.
O yüzden ,
Hızlı duruşlarımın aksine,
Gündüzün karanlığında yürümektense,
Gecenin aydınlığında koşmayı yeğledim hep,
Düzenli bir kaos yerine,
Organize bir dağınıklıktır,
Benim yaşamım.
Güneşin gölgesini arar gibi
Sessizliğin sesini aramakla geçse de.
Paylaşılmış yalnızlık gibi,
Coşkulu bir sadeliğe sahiptir.
